En O solpor da cupletista María Xosé Queizán focaliza o seu oficio narrativo nun momento final da vida da Bela Otero para presentarnos unha das mulleres saídas de Galicia cunha forza, unha beleza e unha intelixencia tan soberbia que logrou o protagonismo estelar no momento histórico da vida alegre. Recorrendo ao flash back, a autora condúcenos á infancia daquela nena, de extracción moi humilde, que desde ben nova comprendeu que, dada a súa condición miserable, lle arrebatarían sen pagar o seu corpo e a súa beleza, de tal xeito que ela mesma decidiu usalo no seu proveito, chegando a converterse nunha das artistas europeas máis famosas da época. Cunha prosa directa que sabe mostrarnos as debilidades e grandezas dunha personaxe real e da súa Belle Époque, Queizán constrúe un relato intenso e apaixonante. Abordando a vida da Bela Otero desde a perspectiva máis íntima e persoal, e eludindo conscientemente os sucesos máis sonados do seu éxito, O solpor da cupletista desvélanos o verdadeiro rostro da artista, rostro que inevitablemente nos remite a unha infancia que Carolina Otero esconxurou para esquecela. Á novela curta, a autora engádelle nesta edición un interesantísimo ensaio de investigación baixo o título de Carolina Otero, a liberdade arrogante que reconstrúe as paisaxes do seu periplo vital.
Los textos reunidos en este volumen a cargo de su biógrafo, Pedro Ignacio López, son una recopilación creada ex novo, bastante completa, de las crónicas y los artículos que sobre el mundo de la música, en general, publicó Camba a lo largo de su carrera en La Correspondencia de España, El Mundo, La Tribuna, ABC y El Sol. Más de la mitad permanecían olvidados en las hemerotecas, siendo prácticamente desconocidos para la mayor parte de los lectores. De este modo, el libro se convierte no sólo en una recopilación temática, sino también en un excelente muestrario general del articulismo inédito de Camba.
En O solpor da cupletista María Xosé Queizán focaliza o seu oficio narrativo nun momento final da vida da Bela Otero para presentarnos unha das mulleres saídas de Galicia cunha forza, unha beleza e unha intelixencia tan soberbia que logrou o protagonismo estelar no momento histórico da vida alegre. Recorrendo ao flash back, a autora condúcenos á infancia daquela nena, de extracción moi humilde, que desde ben nova comprendeu que, dada a súa condición miserable, lle arrebatarían sen pagar o seu corpo e a súa beleza, de tal xeito que ela mesma decidiu usalo no seu proveito, chegando a converterse nunha das artistas europeas máis famosas da época. Cunha prosa directa que sabe mostrarnos as debilidades e grandezas dunha personaxe real e da súa Belle Époque, Queizán constrúe un relato intenso e apaixonante. Abordando a vida da Bela Otero desde a perspectiva máis íntima e persoal, e eludindo conscientemente os sucesos máis sonados do seu éxito, O solpor da cupletista desvélanos o verdadeiro rostro da artista, rostro que inevitablemente nos remite a unha infancia que Carolina Otero esconxurou para esquecela. Á novela curta, a autora engádelle nesta edición un interesantísimo ensaio de investigación baixo o título de Carolina Otero, a liberdade arrogante que reconstrúe as paisaxes do seu periplo vital.
Los textos reunidos en este volumen a cargo de su biógrafo, Pedro Ignacio López, son una recopilación creada ex novo, bastante completa, de las crónicas y los artículos que sobre el mundo de la música, en general, publicó Camba a lo largo de su carrera en La Correspondencia de España, El Mundo, La Tribuna, ABC y El Sol. Más de la mitad permanecían olvidados en las hemerotecas, siendo prácticamente desconocidos para la mayor parte de los lectores. De este modo, el libro se convierte no sólo en una recopilación temática, sino también en un excelente muestrario general del articulismo inédito de Camba.