Informe que s'ha enfocat situant la comarca en relació amb el seu entorn més imm ediat: la regió I i la globalitat de Catalunya. D'aquesta manera es facilita la interpretació de les dades recopilades.
En O vigairo, Filgueira Valverde fai unha loa literaria do mar de Pontevedra; o mar do comercio do sal e dos quimóns da sardiña. Os vigairos eran as vellas autoridades dos gremios do mar, evocados nun texto que vén dacabalo da ficción narrativa e a lírica ensoñadora. Saudades dunha Pontevedra soñada, documentada, mais tamén imaxinada, unha das constantes da preocupación intelectual, histórica, artística e mesmo literaria do autor. A monxa-frade, tamén de inspiración histórica, aínda que ficcionada, é un texto inédito que xurdiu dunha encomenda dos promotores da colección Contos do Castromil (1992). Filgueira Valverde preparou este relato, que non chegou a rematar estilisticamente, mais que formal e estruturalmente está xa logrado. Como tal, como non totalmente concluído, publícase neste libro. Agromar é moito máis ca teatro infantil, son reflexións sobre o proxecto galeguista nunha época na que se vivía a tensión ideolóxica e cultural entre o mundo da vila e o mundo da aldea. Pola súa banda, Aucto de como Santa María foi levada aos ceos pra a festa da nosa señora en agosto (refeito con testos dos séculos XIII e XIV) foi publicado por primeira vez no número 25 da revista Grial. Unha vez máis, Filgueira bota man da erudición histórica para reelaborar un auto sacramental que relaciona coas orixes ou tradición do teatro galego: Unha peza de teatro litúrxico medieval na nosa fala galega, segundo advirte o autor no limiar.
Esta "Historia de la Filosofía" realizada por Guillermo Fraile (I-III) y Teófilo Urdánoz (IV-VIII) es ya una obra clásica en la BAC, alcanzando desde la aparición del primer volumen en 1956 numerosas reimpresiones. La constante y frecuente publicación de estos volúmenes es la mejor garantía de la buena acogida que esta importante obra ha tenido y tiene entre sus lectores. El presente volumen se inicia con un análisis del sistema filosófico y político-social iniciado en el siglo anterior (marxismo) y que, en el XX, se ha puesto en práctica y desarrollado de manera sorprendente (neomarxismo). En segundo lugar, se analiza un movimiento surgido a raíz de la Segunda Guerra Mundial conocido como «estructuralismo». Éste se presenta como una especial metodología científica para derivar, posteriormente, en una ideología filosófica que ha obtenido mayor predominio en el terreno de las ciencias humanas o ciencias de la cultura. Por último, se exponen los presupuestos de la llamada, desde León XIII, «filosofía cristiana», o lo que Pablo VI denominaba «filosofía escolástico-tomista», una filosofía en plena armonía con los dogmas de la fe y base de la explicación teológica de los mismos.