“Neste conxunto de poemas, derivados da obra narrativa de Casares, busquei o xeito de ir máis alá, de percorrer ese espazo baleiro onde habita o significante sen significado, onde a escrita dialoga co poeta para facerse novamente verba, poesía. Ao fin, a poesía é un dialogo en soidade, un son que se manifesta no silencio de cada pensamento.” Suso Díaz