A obra do dramaturgo alemán sitúase entre un realismo crítico inicial e unha exploración ulterior da condición posmoderna na súa orientación máis crítica e aceda, aquela que quere cuestionar as normas, os preceptos, o canon, explorando formas de enfrontar una realidade nova, moitas veces rota e fragmentada. Nesa dirección, a súa obra recolle as convulsións que no plano histórico, filosófico e político vive o mundo occidental na segunda metade do século XX.