Ir al contenido
Esta obra recibiu o primeiro premio na modalidade de Narración Curta no Certame "Carvalho Calero" que convoca anualmente o Concello de Ferrol, na XV convocatoria correspondente ao ano 2005. "As nuvens caiam pesadamente do céu a fazerem-se nil cacos de vidro contra o chao. As contas dos colares desabavam em barulho contra as pedras encolhendo as lembranças e os desejos. O vento sacudia os ramos ainda verdes diante dum firmamento áspero e aflito. As unhas do ar roçavam nos vidros das janelas. E a tristeza infinita da sua mae sentada na cama, colarinho de pérolas, nom podia ser compensada nem com um milhar de mágicas borboletas saídas da floresta que esvoaçando se pousassem no outro canto vazio da cama. A sua mae, a mae, ficaria ali, enquanto as borboletas esvoaçassem entre os lençóis e a água, enquanto as palavras, e a sua palavra mae, boiasse no ar ou caísse como baba da boca cansada do filho adulto. -Eu fico aqui.- a mae, ela". ...; "O mundo abalou um dia para que ela andasse, o aiyé que morava derramou as suas contas e Cláudia arruma agora as camas onde dormen Matilde e Marta, cozinha abacates e doces de coco, onde moram elas, lhes empresta palavras para que brinquem na escola, deixa a sua pele preta e formosa para que elas conheçam as cores de que se veste a terra, empresta os seus cordons e todas as suas contas e miçangas, e brincam a conhecer os orixás que as cuidam". ...; "A mamá que sabe como cortar o cordom da morte. A mamá sabe arrastar as baleias ao mar, quando ficam perdidas, naufragadas na areia
Alma, obra na colección Baía Narrativa do profesor, filósofo, ensaísta e novelista José Lorenzo Tomé, centra a súa historia na xeración beat, na xeeración europea que sufriu guerras e posguerras española e europea, na persecución dos nazis, dos xudeus e xudías, da contribución de Galiza por medio das irmás ribadavienses Touza, na colaboración cos servizos secretos para salvaren ao pobo xudeu dos campamentos de exterminio e propiciaren a súa fuxida a Portugal, África ou América, presentado de forma singular polo pensador Walter Bejamin. Unha obra poliédrica na que conflúen o ensaio, o diálogo e diversos xéneros literarios, postos ao servizo de resolver unha trama que percorre a obra e que procura poñer en valor o pensamento non abondo coñecido de Bejamin. Unha obra poliédrica na que conflúen o ensaio, o diálogo e diversos xéneros literarios, postos ao servizo de resolver unha trama que percorre a obra e que procura poñer en valor o pensamento non abondo coñecido de Bejamin. As irmás Touza son unhas figuras de recoñecido prestixio entre o pobo xudeu sendo consideradas mesmo como heroínas polo Estado israelí, documentadas por Antón Patiño na súa novela A memoria de ferro. Na actualidade, infórmase por diversos medios que Hollyvood está preparando unha película (musical) sobre o seu papel para liberar do holocausto a máis de 500 persoas.
O Dicionario Xurídico Galego recolle unha primeira e fundamental escolma de entradas (arredor de 2.000) nas que se presentan en galego normativo conceptos esenciais do Dereito, información crítica sobre a lexislación vixente en España e, de xeito especial, termos e institucións propias do Dereito Civil de Galicia. A obra foi redactada, baixo a coordinación de Luciano Varela Castro e Xosé Xoán Barreiro Prado, por 120 autoras e autores, organizados nas áreas de Dereito Administrativo, Dereito Civil común e de Galicia, Dereito do Traballo e da Seguridade Social, Financeiro e Tributario, Internacional, Mercantil, Notarial e Rexistral, Penal, Procesual e Teoría do Dereito e Dereito Constitucional. Este Dicionario, coeditado por Xerais e a Xunta de Galicia, e que contou coa colaboración de Rexurga (Revista Xurídica Galega), pretende, en palabras de LucianoVarela, ser «útil para se entender entre eles, cando menos, os que traballan no ámbito xurídico, sen perda do significado especializado dos termos nin do sentido dos enunciados usados nos escritos e conversas».
Obra gañadora do XII Premio Barriga Verde de texto para teatro de monicreques modalidade adultos (AGADIC). Co-edición con AGADIC. Marcha fúnebre para un monicreque é un experimento revolucionario cheo de voltas, revoltas e reviravoltas que mediante a linguaxe da farsa mostra aquilo que normalmente permanece oculto. A acción sitúase nun contexto operístico en chave de humor e misterio e cun marcado carácter metateatral e paródico para conformar un divertimento crítico no que a natureza inerte dos monicreques cobra un simbolismo político.