Con este cuarto volume, Xosé Ramón Pena continúa o ambicioso relato da nosa historia literaria que iniciou hai máis de cinco anos e que conta cos seguintes títulos: «Historia da Literatura Galega, I. Das orixes a 1853» (Xerais 2013); «Historia da Literatura Galega II. De 1853 a 1916. O Rexurdimento» (Xerais 2014); «Historia da Literatura Galega III. De 1916 a 1936. A xeira das Irmandades» (Xerais 2016), e «Historia da Literatura Galega IV. De 1936 a 1975: A longa noite» (Xerais 2019). En liña co labor anterior, o autor alicerza unha narración documentada da etapa que transcorre entre as tráxicas xornadas de xullo de 1936 e os últimos días de 1975. Trátase do período da «longa noite de pedra», a partir do célebre título de Celso Emilio Ferreiro, pero tamén, desde mediados dos anos 60 e ao longo da primeira metade dos 70, do momento en que se anuncia a alborada do Segundo Rexurdimento das nosas letras, que se habería de producir tras a fin da ditadura franquista e a restauración das liberdades democráticas en España. Corenta anos de sombras e de marxinación, pois, mais tamén corenta anos de loita, de esperanzas e de logros decisivos, alumeados polas luces escintilantes dalgúns dos nomes e dos textos máis significativos na traxectoria das letras de noso. Percibir a obra literaria como parte dun organismo vivo, resultado da interacción constante entre a mobilización galeguista/nacionalista e os proxectos dos diferentes autores; considerala nas coordenadas socioculturais e sociopolíticas; procurar a textualidade de cada creador; abordar o macrotexto que se conforma nas súas converxencias verticais e horizontais, todo iso determina a proposta que Xosé Ramón Pena leva a termo, alén de prexuízos e de clixés, ao longo destas páxinas. Sen dúbida, un percorrido a través dun tempo tan cheo de dificultades como fascinador.
Os membros da Red Temática de Investigación Las Literaturas Infantiles y Juveniles del Marco Ibérico e Iberoamericano (LIJMI) achegan en As mulleres como axentes literarias na LIX do século XXI diferentes reflexións sobre o papel das mulleres na Literatura Infantil e Xuvenil. Os mediadores entre o libro e a lectura poden atopar neste volume estudos e comentarios que serven para observar o papel imprescindible de autoras, ilustradoras, investigadoras, tradutoras ou editoras na LIX de diferentes ámbitos do marco ibérico e iberoamericano.
Sempre hai máis que ver se usamos os ollos e a cabeza ao tempo, se ollamos con toda a nosa bagaxe cultural. As pezas de deseño gráfico reflicten a cultura dun país, mesmo que moitas veces non deamos lido as súas mensaxes, fáltannos as claves históricas, tantas veces negadas, ou o coñecemento da linguaxe visual, moi maltratado no ensino regrado. Velaquí cen historias da historia da nosa cultura, cen artigos que son un convite a debullar os códigos da comunicación visual, cen tixolos cos que axudar a levantar a historia da profesión na Galiza.
Edición facsímil del libro gallego más reeditado y traducido de todo el siglo XX. Incorpora las fotografías de García Lorca en Galicia. En una edición al cuidado de Henrique Alvarellos. Federico García Lorca fue un gran embajador de la cultura gallega. La única lengua en la que decidió escribir, aparte de su castellano natal, ha sido la gallega. La primera edición de los Seis poemas galegos salió de la imprenta de Ánxel Casal en Santiago de Compostela en diciembre de 1935, ocho meses antes del asesinato del gran poeta granadino. La tirada apenas superaba los doscientos ejemplares y fueron muy pocos los que sobrevivieron al saqueo de los fascistas en agosto del 36. No obstante, los poemas gallegos de Lorca serían rápidamente incorporados a sus obras completas y reeditados y traducidos durante este tiempo por todo el mundo. Hoy constituyen el libro en gallego más difundido del siglo XX. La presente edición facsimilar reproduce fielmente uno de aquellos contados ejemplares de 1935. Respeta, por un lado, el diseño, formato y papel originales de la editorial Nós; por otro, incorpora, como un singular apéndice gráfico, las fotografías comentadas de García Lorca en Galicia, imágenes de 1916 y 1932 obtenidas en la tierra donde él se sentía ?poeta gallego... poeta de alta hierba, de la lluvia alta y pausada?.