Ir al contenidoEstructura y procesos políticos
Reúne las recomendaciones de carácter táctico y metodológico que cinco autores de reconocido prestigio en análisis y estrategia política plantean a los interesados en la toma de decisiones políticas. América Latina enfrenta hoy nuevamente momentos de cambio en la multiplicidad de los aspectos que conforman la vida económica, política y social. Planeación, mercadotecnia política, crisis, globalización, sistema electoral mexicano, son algunos temas centrales de este volumen, que presenta una serie de trabajos de gran interés tanto para responsables de gobernar en el país como para investigadores, académicos, estudiosos y, en general, para la ciudadanía comprometida o afectada por las decisiones políticas en México y en el resto del continente.
?Unha nación ceibe é aquela que posúe o absoluto control sobor dos seus própríos recursos e poderes internos, e que non sofre restrición algunha na súa interrelación con tódalas as outras nacións en semellantes circunstancias salvo as restricións establecidas pola natureza. É iste o caso de Irlanda?. Se estivera en vigor o Home Rule Bill, sería iste o caso de Irlanda? Para ámbalas dúas preguntas a resposta é: non; máis enfáticamente. ¡NON!?. O texto que antecede forma parte dun artigo publicado por James Connolly no Worker?s Republic o 12 de febreiro do 1916. O 24 de abril dése mesmo ano sublévase Irlanda ?en singular, Dublín? e proclámase a República. Connolly é vicepresidente do Goberno Provisorio. Na loita que se entaboa coas tropas inglesas, cai ferido e, a seguida, preso. Coa ferida engangrenada, os militares ingleses condúceno nunhas angarellas ante o pelotón de fusilamento. Era o día 12 de maio. Nas xornadas precedentes correrá a mesma sorte toda a élite dirixente do nacionalismo radical irlandés e da sublevación popular, na que caíran 1.351 compatriotas seus. James Connolly, nado en Edinburgh de pais irlandeses emigrados, Cristian e marxista, pacifista enfrentado aos socialistas que caíran na trapela da confrontación bélica do catorce, nacionalista ?radical?, tiña daquela córenta e sete anos. Non cumpliría en vida ningún máis. Fusílano: unha maneira como calquera outra de retirarlle a voz e o voto. Ao sumo, unha maneira máis traumática ca outras. Menos humillante, en troques. Hoxe, á vista dos antecedentes, alguén diría tal vez: gañouno a pulso. Alguén: se cadra, ese mesmo alguén que hoxe cualifica de arrogante ?ou mesmo provocadora? ou de antiga farsa, a actitude duns nacionalistas galegos que se negan a que lles retiren a voz e o voto por vía regramentaria, incustionábelmente incruenta, dende logo. Xosé Manuel Beiras en Por unha Galicia liberada, 1984. (Tradución do inglés e notas de Abel López)