Biografía e historias reales



CONVERSACIONES CON UN AMIGO (MANGUEL, ALBERTO)
Alberto Manguel en distendida charla con su editor Claude Rouquet. Libros. Experiencias.Textos. Lecturas. Autores.Todo el universo de Manguel de primera mano. Una delicia para aquellos amantes de los libros, sus escenarios y sus protagonistas

LAXEIRO . O EU DE XOSÉ OTERO ABELEDO (Mª CELIA AMENEIRO BRAVO)
Se Xosé Otero Abeledo é o corpo, Laxeiro é a alma, ou como el mesmo decía o seu eu, a súa esencia, o motor desa máquina que era o seu corpo. O que deixou de ser pseudónimo para converterse en nome, tomouno da sús avoa A Laxeira, coñecida así por ser do lugar da Laxe, aínda que, no seu mundo fabulador e fantástico, o artista contaba que llo dera o Naranxo, un personaxe mítico habitante do Marquesado de Romeá, que o bautizou con tal nome cunha das laxes tan abundantes nas terras do Deza. Desas mesmas laxes tomou Laxeiro o se estilo máis persoal e irrepetible, a chamada estética do granito, coa que continuaba a tradición pétrea dos canteiros medievais barrocos, plasmada nesta ocasión na arte do debuxo e da pintura. Debuxante e pintor, pois no concebía a pintura sen o debuxo, creou un universo propio formado por uns personaxes carnavalescos, mitolóxicos, fantásticos, ás veces incluso deformados, aínda que non esqueceu as representacións de rotundas maternidades e de retratos, nos que a personalidade do retratado parece saír do lenzo ou do papel, sen esquecer os seus autorretratos e os debuxos que realizaba nun mantel, nun anaco de pepel ou donde puidese. A súa vida transcorreu en Lalín e en Vigo, agás os períodos pasados en Madrid e Pontevedra, os seus anos de inmigrante na Habana coa súa familia e os anos pasados en Arxentina, no seu autoexilio artístico, onde se converteu nun activo membro da comunidade galega alí residente.