Al inicio sólo los había de tres colores: rojos, azules y amarillos. Todos vivían en armonía, hasta que un día, a uno de los rojos se le ocurrió proclamar: ?Los rojos son los mejores?? y se armó un escándalo: obviamente ni los azules ni los amarillos estaban de acuerdo. Pelearon entre sí y decidieron levantar muros para dividirse y establecer de manera más clara sus diferencias. Parecía que no había marcha atrás, los colores estaban irremediablemente separados. Pero un día un amarillo, un azul y un color nunca antes visto decidieron cambiar las cosas? Un libro sobre el color, la tolerancia y la importancia de celebrar las diferencias.
Cosimo eta parke txiki bat dira protagonistak. Cosimok zuhaitz batean eraiki du etxola, eta hortik inguruari erreparatzen dio. Egileek Italo Calvinoren Il barone rampante liburu ezagunaren erreferentzia erabili eta gaurkotu dute, Cosimo haurrari baliabide berriak eman dizkiote eta, gizartean kokatuz, edertasunaren aldarrikapena zabaldu dute. «?Cosimoren katiuskak liburu indartsua da bai testuan baita ilustrazioan ere, aberatsak dira bi lengoaiak. Teknikoki ausarta, guztiak du zeresana, eta horregatik eskaintzen du irakurketa ugari; arriskatzen duen obra bat da, euskal idazle eta ilustratzaileen maila ondo baino hobeto erakusten duena?. (Etxepare Sariko epaimahaikideen hitzak)
Tras Flora y el flamenco, Molly Idle vuelve a sorprendernos con un sutil libro sin palabras dedicado a la amistad. Flora baila en compañía de dos elegantes y orgullosos pavos reales. Pero la relación entre tres amigos puede convertirse en una danza delicada. Cuando un pavo real comienza a bailar con ella, el otro se siente excluido y se desata el conflicto. Con cariño y delicadeza Flora encontrará la forma de demostrar a sus compañeros que los verdaderos amigos son capaces de bailar, volar y jugar juntos. Un espectáculo en tonalidades verdes y turquesas cargado de emociones y asombrosas solapas que invitan a los niños a que cuenten la historia con sus propias palabras.
Al Regne del Banquet, cap dama no vol ser princesa.. I és que hi ha un drac que es menja la noblesa. Les seves receptes es fan famoses i dracs de tot el món volen provar la bona taula. Aviat ja no quedaran nobles... Com ho farà la gent del poble per salvar-se?
En el Reino del Banquete ninguna dama quiere ser princesa... Y es que hay un dragón que se come a la nobleza. Sus recetas se hacen famosas y dragones de todo el mundo quieren probar su buena mesa. Pronto la nobleza se terminará... ¿Cómo lo hará la gente del pueblo para salvarse?
Eguberriak ospatzeko nahikoa da Zelestinak adina gogo eta irudimena izatea; bere lagun Ernesto, ordea, kezkatuago dago neguko hotzarekin eta festa hori antolatzeko beharko luketen eta ez duten sosarekin. Baina, momentuko desilusioez haratago, Zelestina beti berearekin ateratzen da. Ernesto, on-puska eta eskuzabala bera, bere izaera arrazionala gainditu eta hitz emandakoa betetzeko prest azalduko da, Zelestina ez zapuzte aldera. Elkar-laguntzan bait dago istorio samur eta maitagarri honen gakoa: elkarrekin doaz basora beren etxe xumea apaintzeko gauzen bila, elkarrekin egingo dituzte marrazkiak, bata sukaldean arituko da besteak opariak biltzen dituen bitartean. Eta, halako batean, Ernesto kokin bilakatuko zaigu: festaratutakoak eta Zelestina bera zur eta lur utziko ditu, eguberri festa ahaztezin baten arima bihurturik. 80. hamarkadan Gabrielle Vicentek sortutako bilduma osatzen duten beste hogeitamar liburusketan bezala ?Ernesto eta Zelestina, Eguberriak etxean? izeneko honek ere elkarrizketa egitura du eta bere protagonista humanizatuen pisu emozionala du ezaugarri. Horrela, marrazkietan azpimarragarria da pertsonaien espresibitatea eta jestualitatea. Bin?etetan edo orrialde osoak hartuz datozen irudi argitsuak dira, marra solteez eginak eta lainoki koloreztatuak. Hartz handiaren eta sagutxoaren gorabeherak hunkitu eta munduarekin bat egiten gaituzte, benetako adiskidetasuna, zoriona gauza xumeetan aurkitzeko eta duten apurra besteekin partekatzeko gaitasuna erakusten bait dute.
?Eta bat-batean, danba! A zer ustekabea, behia jeztera zihoan emakumearen? baina ez da izan? ez behia, ez astoa, ez txerria, ez txakurra, ez katua, ez txita, ez eltxoa? inork ez da gertatutakoaren erruduna. Orduan, nork? triskantzaren errua? Istorio aldrebes eta entretenigarri honek egitura kateatua eta biribila du, eta ez du falta umorerik. Erruari buruzko hausnarketa ironikoa proposatzen du. Pertsonaia eromenezkoen sail baten bidez, Christian Voltzek, bete-betean sartzen gaitu bere-berezkoa duen imaginarioan. Ehuna, txapa, zura eta zenbait material birziklatu erabiltzen diren collagea du teknika. Egileak tipografia ere erabiltzen du zenbait hitzen soinua nabarmentzeko. Testuaren banaketa poetikoak ere argi uzten du osagai kateatu eta errepikapenak pilatzen direla, hitz-errenkadetan ohi den bezala.
Tristany passeja amb el Kiki pel carrer. Pel camí troba als seus amics, la seva mestra... I tots li diuen alguna cosa sobre el Kiki. Però el Kiki és molt més del que ells esperen.
Tristán pasea con Kiki por la calle. En el camino se encuentra a sus amigos, a su maestra... Y todos le dicen algo de Kiki. Pero Kiki es mucho más de lo que los otros se esperan.
?Els esqueletes divertits? és una divertida història protagonitzada pels esquelets d?un home, un nen i un gos que surten una nit a passejar i a espantar a la gent. Lluny d?infondre por, són personatges simpàtics i alegres que s?ho passen bé -i els lectors amb ells- jugant, cantant i fins i tot espantant-se els uns als altres. Però els dos primers són tan despistats que per reconstruir els ossos desllorigats de la seva mascota armen un tremend, còmic i melòdic embolic.
El dr. Jekyll desarrolla una droga para separar su lado bueno del malo. Es este último lado quien, noche tras noche, toma el control de su personalidad y lo convertirá en el monstruoso señor Hyde. El abogado Utterson intenta descifrar el misterio. El extraño caso del Dr. Jekyll y Mr Hyde fue publicada originalmente en 1886 por Robert Louis Stevenson y se ha transformado, sin duda, en uno de los clásicos de la literatura. Esta edición en gran formato está ilustrada por el artista Simon Moreau.
Al inicio sólo los había de tres colores: rojos, azules y amarillos. Todos vivían en armonía, hasta que un día, a uno de los rojos se le ocurrió proclamar: ?Los rojos son los mejores?? y se armó un escándalo: obviamente ni los azules ni los amarillos estaban de acuerdo. Pelearon entre sí y decidieron levantar muros para dividirse y establecer de manera más clara sus diferencias. Parecía que no había marcha atrás, los colores estaban irremediablemente separados. Pero un día un amarillo, un azul y un color nunca antes visto decidieron cambiar las cosas? Un libro sobre el color, la tolerancia y la importancia de celebrar las diferencias.
Cosimo eta parke txiki bat dira protagonistak. Cosimok zuhaitz batean eraiki du etxola, eta hortik inguruari erreparatzen dio. Egileek Italo Calvinoren Il barone rampante liburu ezagunaren erreferentzia erabili eta gaurkotu dute, Cosimo haurrari baliabide berriak eman dizkiote eta, gizartean kokatuz, edertasunaren aldarrikapena zabaldu dute. «?Cosimoren katiuskak liburu indartsua da bai testuan baita ilustrazioan ere, aberatsak dira bi lengoaiak. Teknikoki ausarta, guztiak du zeresana, eta horregatik eskaintzen du irakurketa ugari; arriskatzen duen obra bat da, euskal idazle eta ilustratzaileen maila ondo baino hobeto erakusten duena?. (Etxepare Sariko epaimahaikideen hitzak)
Tras Flora y el flamenco, Molly Idle vuelve a sorprendernos con un sutil libro sin palabras dedicado a la amistad. Flora baila en compañía de dos elegantes y orgullosos pavos reales. Pero la relación entre tres amigos puede convertirse en una danza delicada. Cuando un pavo real comienza a bailar con ella, el otro se siente excluido y se desata el conflicto. Con cariño y delicadeza Flora encontrará la forma de demostrar a sus compañeros que los verdaderos amigos son capaces de bailar, volar y jugar juntos. Un espectáculo en tonalidades verdes y turquesas cargado de emociones y asombrosas solapas que invitan a los niños a que cuenten la historia con sus propias palabras.
Al Regne del Banquet, cap dama no vol ser princesa.. I és que hi ha un drac que es menja la noblesa. Les seves receptes es fan famoses i dracs de tot el món volen provar la bona taula. Aviat ja no quedaran nobles... Com ho farà la gent del poble per salvar-se?
En el Reino del Banquete ninguna dama quiere ser princesa... Y es que hay un dragón que se come a la nobleza. Sus recetas se hacen famosas y dragones de todo el mundo quieren probar su buena mesa. Pronto la nobleza se terminará... ¿Cómo lo hará la gente del pueblo para salvarse?
Eguberriak ospatzeko nahikoa da Zelestinak adina gogo eta irudimena izatea; bere lagun Ernesto, ordea, kezkatuago dago neguko hotzarekin eta festa hori antolatzeko beharko luketen eta ez duten sosarekin. Baina, momentuko desilusioez haratago, Zelestina beti berearekin ateratzen da. Ernesto, on-puska eta eskuzabala bera, bere izaera arrazionala gainditu eta hitz emandakoa betetzeko prest azalduko da, Zelestina ez zapuzte aldera. Elkar-laguntzan bait dago istorio samur eta maitagarri honen gakoa: elkarrekin doaz basora beren etxe xumea apaintzeko gauzen bila, elkarrekin egingo dituzte marrazkiak, bata sukaldean arituko da besteak opariak biltzen dituen bitartean. Eta, halako batean, Ernesto kokin bilakatuko zaigu: festaratutakoak eta Zelestina bera zur eta lur utziko ditu, eguberri festa ahaztezin baten arima bihurturik. 80. hamarkadan Gabrielle Vicentek sortutako bilduma osatzen duten beste hogeitamar liburusketan bezala ?Ernesto eta Zelestina, Eguberriak etxean? izeneko honek ere elkarrizketa egitura du eta bere protagonista humanizatuen pisu emozionala du ezaugarri. Horrela, marrazkietan azpimarragarria da pertsonaien espresibitatea eta jestualitatea. Bin?etetan edo orrialde osoak hartuz datozen irudi argitsuak dira, marra solteez eginak eta lainoki koloreztatuak. Hartz handiaren eta sagutxoaren gorabeherak hunkitu eta munduarekin bat egiten gaituzte, benetako adiskidetasuna, zoriona gauza xumeetan aurkitzeko eta duten apurra besteekin partekatzeko gaitasuna erakusten bait dute.
?Eta bat-batean, danba! A zer ustekabea, behia jeztera zihoan emakumearen? baina ez da izan? ez behia, ez astoa, ez txerria, ez txakurra, ez katua, ez txita, ez eltxoa? inork ez da gertatutakoaren erruduna. Orduan, nork? triskantzaren errua? Istorio aldrebes eta entretenigarri honek egitura kateatua eta biribila du, eta ez du falta umorerik. Erruari buruzko hausnarketa ironikoa proposatzen du. Pertsonaia eromenezkoen sail baten bidez, Christian Voltzek, bete-betean sartzen gaitu bere-berezkoa duen imaginarioan. Ehuna, txapa, zura eta zenbait material birziklatu erabiltzen diren collagea du teknika. Egileak tipografia ere erabiltzen du zenbait hitzen soinua nabarmentzeko. Testuaren banaketa poetikoak ere argi uzten du osagai kateatu eta errepikapenak pilatzen direla, hitz-errenkadetan ohi den bezala.
Tristany passeja amb el Kiki pel carrer. Pel camí troba als seus amics, la seva mestra... I tots li diuen alguna cosa sobre el Kiki. Però el Kiki és molt més del que ells esperen.
Tristán pasea con Kiki por la calle. En el camino se encuentra a sus amigos, a su maestra... Y todos le dicen algo de Kiki. Pero Kiki es mucho más de lo que los otros se esperan.
?Els esqueletes divertits? és una divertida història protagonitzada pels esquelets d?un home, un nen i un gos que surten una nit a passejar i a espantar a la gent. Lluny d?infondre por, són personatges simpàtics i alegres que s?ho passen bé -i els lectors amb ells- jugant, cantant i fins i tot espantant-se els uns als altres. Però els dos primers són tan despistats que per reconstruir els ossos desllorigats de la seva mascota armen un tremend, còmic i melòdic embolic.
El dr. Jekyll desarrolla una droga para separar su lado bueno del malo. Es este último lado quien, noche tras noche, toma el control de su personalidad y lo convertirá en el monstruoso señor Hyde. El abogado Utterson intenta descifrar el misterio. El extraño caso del Dr. Jekyll y Mr Hyde fue publicada originalmente en 1886 por Robert Louis Stevenson y se ha transformado, sin duda, en uno de los clásicos de la literatura. Esta edición en gran formato está ilustrada por el artista Simon Moreau.
Cloe is a cheerful and likeable girl who is always laughing and having fun. One day Cloe is playing and suddenly...Rain¡¡