O balneario é un espacio contradictorio de luces e sombras, onde curación e pracer se puperpoñen. A maxia das fontes está tanto no seu poder milagreiro de curar coma no pretexto que supón para a creación dun espacio de lasitude, de transgresión e de esquecemento. Un lugar, en definitiva, onde a dor parece agocharse para non romper o feitizo. O libro trae á actualidade aquela vida tranquila, afastada do ritmo nervioso de hoxe, e recupera a lentitude do tempo a través da mirada pousada en postais antigas, en gravados e en fotos actuais cun cheiro de espacio perdido.