“Mara, amaitu etxeko lanak!” diotso aitak arrapaladan. “Erretiratu bizikleta, Mara, beti uzten duzu traban!”. “Maratxo!” amonaren deia, “Zoaz eta ikus sagurik baden ganbaran!”. “Mara! Mara! Mara!” oihukatzen dioten bakoitzean, airea falta haurrari. Arineketan komunera joan eta atea ixten du orduan, danba! Biluztu, baineran sartu eta urpean murgiltzen da harik eta mundua entzuten ez den lekura iristen den arte. Han behean, koral eta baleaz inguratuta, arnasa hartzen du ostera ere. Itomen baten kontakizuna da “Bainera bete itsaso”, zelan protagonistak bere aire burbuila erraldoia eraikitzea lortzen duen.