Zergatik uste duzu –esan zion Jessicak azkenean– zuk ikus nazakezula eta besteek ez? Jessicak ez zuen Francis bezalako inor ezagutu ordu arte. Eta ez bakarrik elkarrekin barrez lehertzen zirelako egunero… bera ikusteko gai zen pertsona bakarra zelako baizik! Norrissen estiloa lagunartekoa da, hurbila, eta salto egiten du pertsonaia baten ikuspuntutik bestearenera, noizean behin bere aipu propioak tartekatuz. Pertsonaiak nerabe atseginak dira, argi eta garbi mintzo direnak, umoretsuak, azkarrak. Jessicaren itzala desberdin izatearen alaitasunaren aldeko himnoa da, bai eta zorionerako –edo zoritxarrerako– ezohikoak diren nerabeek jasaten dituzten trauma serioen azterketa zintzoa ere.